Zawrotami głowy określa się charakterystyczne uczucie wirowania, zaburzonej równowagi i ograniczonej stabilności. Zawroty głowy są przeważnie objawem współtowarzyszącym różnorodnym chorobom. Problem ten dotyczy jednakowo dzieci, dorosłych oraz seniorów. Niejednokrotnie zawrotom głowy towarzyszą różne inne dolegliwości, które potęgują dyskomfort i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Co gorsza, część z nich może nasilać występujące zawroty i utrudniać odzyskanie utraconej równowagi.
Lista potencjalnych czynników wywołujących zawroty głowy jest naprawdę długa. Jedną z głównych przyczyn są różnorodne nieprawidłowości dotyczące układu przedsionkowego, który determinuje kwestie związane z utrzymaniem równowagi. Urazy błędnika, choroby móżdżku, zaburzenia dotyczące nerwów i ośrodków kory mózgowej oraz wszelkie uszkodzenia jąder podkorowych wyzwalają mniej bądź bardziej nasilone zawroty głowy. W kwestii błędnika należy pamiętać o chorobie Menier’a, która polega na nadmiernym gromadzeniu się w nim płynu.
Innymi, lecz równie częstymi przyczynami są różnorodne schorzenia o podłożu neurologicznym. Do tej grupy zaliczają się zarówno urazy czaszkowo-mózgowe, zmiany zapalne mózgu oraz opon mózgowych, migrena, jak i stwardnienie rozsiane, zaburzenia snu czy epilepsja.
Zawroty głowy to także w wielu przypadkach rezultaty problemów związanych z narządem słuchu. W tym przypadku problem może tkwić m.in. w zmianach zapalnych trąbki słuchowej, infekcji bakteryjnej lub wirusowej ucha wewnętrznego czy urazach dotyczących błony bębenkowej.
Ponadto zawroty głowy są niejednokrotnie powiązane z takimi problemami jak:
Problemy z równowagą, falujący obraz czy wirujące otoczenie to tylko część problemów, które mogą nastąpić w przypadku zaburzeń głowy. Istnieje też szereg innych dolegliwości współtowarzyszących. Ich rodzaj jest ściśle uzależniony od przyczyny problemu. Gdy mowa o układowych zawrotach głowy, które zwykle są uwarunkowane zaburzeniami błędnika, to przeważnie objawami są problemy ze stabilizacją tułowia, wymioty, oczopląs i częste upadki.
Jeżeli zawroty głowy są wynikiem choroby Meniere’a, związanej z błędnikiem, to oprócz mdłości i wymiotów często pojawiają się niedogodności ze strony narządu słuchu. Mowa to m.in. o zaburzonym odbieraniu bodźców dźwiękowych czy obecności szumów usznych. Częstym problemem w takich zawrotach głowy jest także poczucie dezorientacji.
Zgoła inaczej jest w sytuacji, gdy zawroty głowy mają podłoże neurologiczne. W ich przypadku chorym doskwierają takie niedogodności jak mniej lub bardziej nasilone zaburzenia czucia, problemy z mową czy niedowłady mięśni.
Bibliografia: