Terapia manualna

Terapia manualna to naturalna i nieinwazyjna metoda leczenia i diagnostyki stosowana w odwracalnych dysfunkcjach elementów tworzących układ ruchu, takich jak mięśnie, stawy, więzadła, kręgosłup. Do diagnozowania i leczenia wykorzystywane są dłonie i dotyk oraz różne rodzaje ucisku. Terapia manualna jest terapią holistyczną, której celem jest nie tylko doraźne złagodzenie dolegliwości, ale możliwie trwała poprawa stanu zdrowia pacjenta poprzez odblokowanie stawów lub fragmentów kręgosłupa i przywrócenie w miarę normalnej ruchomości w leczonych obszarach.

Terapia manualna jest najbardziej naturalnym sposobem przynoszenia ulgi w cierpieniu jednemu człowiekowi rękami drugiego człowieka i jak przed wiekami, tak po dzień dzisiejszy terapia manualna pozostaje jedną z niewielu dziedzin, gdzie terapeuta ma bezpośredni kontakt z chorym, a leczenie odbywa się bez udziału środków farmakologicznych, skomplikowanej aparatury czy też noża chirurgicznego.

Terapia manualna zajmuje się badaniem i leczeniem tzw. zaburzeń czynnościowych narządu ruchu oraz określeniem przyczyn, które mogły do nich doprowadzić. Głównym działaniem terapii manualnej jest wykrywanie i usuwanie deficytów ruchowych (barier czynnościowych) zarówno w odniesieniu do ruchomości stawów kręgosłupa, krążka międzykręgowego, stawów obwodowych, jak i ruchomości tkanek miękkich związanych z narządem ruchu: skóry, tkanki podskórnej, powięzi, więzadeł, torebek stawowych, ścięgien, a przede wszystkim mięśni. Leczenie i ustępowanie dolegliwości bólowych jest niejako konsekwencją przywracania prawidłowych funkcji narządu ruchu. Do najbardziej znanych metod terapii manualnej należą: koncepcja Ackermanna, Mulligana, Kaltenborna-Evjentha, Levitt’a czy Cyriaxa.