IBS czyli Irritable Bowel Syndrom to zespół objawów, który określa się mianem zespołu jelita drażliwego. Syndromy towarzyszące IBS powodują upośledzenie pracy jelita cienkiego i grubego, co powoduje szereg niedogodności w zakresie codziennego funkcjonowania. Nadal nie poznano dokładnej przyczyny zespołu jelita drażliwego. Przypuszcza się jednak, że do rozwoju IBS przyczyniają się pewne czynniki:
Głównym problemem osób borykających się z IBS jest mniej bądź bardziej nasilony ból brzucha będący efektem zaburzonej pracy jelit. Dolegliwości bólowe są przeważnie odczuwane w okolicach podbrzusza i towarzyszy im uczucie przelewającej się treści pokarmowej.
Zespół jelita drażliwego może przebiegać z dominacją zaparć (IBS-C) lub biegunek (IBS-D), ale niejednokrotnie pacjenci doświadczają tych niedogodności w porównywalnym stopniu. U nich mowa o tzw. IBS-M czyli postaci mieszanej.
Ponadto pacjentom z IBC mogą towarzyszyć inne problemy np. nadmierne oddawanie gazów, wzdęcia, skłonności do wymiotów czy też wzmożone poczucie pełności po spożytym posiłku.
Podstawą leczenia w IBS jest oczywiście dietoterapia i zmiana nawyków żywieniowych. Niemniej jednak w zespole jelita drażliwego często wykorzystuje się fizjoterapię. Szczególnie pomocna jest terapia wisceralna, która w bezpośredni sposób oddziałuje na jelita. Tym sposobem fizjoterapeuci i osteopaci powodują m.in. polepszenie mobilności jelit i innych narządów trzewnych, zmniejszenie nadmiernego napięcia mięśniowego oraz usprawnienie przepływu krwi w celu przywrócenia prawidłowego wchłaniania. Oprócz tego terapeuci mogą wykorzystywać inne techniki manualne np. w celu redukcji przesadnego stresu i zapewnienia pacjentowi relaksacji.
Bibliografia: