Terapia wisceralna

Osoby odwiedzające Pracownie Zdrowia w Krakowie borykają się z rozmaitymi problemami. Wiele z nich nie dotyczy wyłącznie układu ruchu – niezwykle często przyczyna dolegliwości leży po stronie niektórych narządów wewnętrznych. Czym jest terapia wisceralna? W jakich przypadkach warto z niej skorzystać? Czy terapia narządów wewnętrznych pozwala wyeliminować problemy z mięśniami i powięziami?

Terapia wisceralna

Terapia wisceralna – co to jest i jakie są jej założenia?

Stres, nieprawidłowa dieta, kiepski stan mikroflory bakteryjnej jelit, nadmierny wysiłek fizyczny palenie papierosów, nieprawidłowa postawa ciała i szereg innych czynników może powodować upośledzenie stanu narządów wewnętrznych. Wskutek zaburzenia ukrwienia, zmian zapalnych, wzmożonego ciśnienia bądź ich niedotlenienia dochodzi do zaburzeń czynnościowych, które z biegiem lat generują napięcie przenoszone na układ mięśniowo-kostny. Za przykład mogą posłużyć dolegliwości bólowe kręgosłupa uwarunkowane przewlekłym stanem zapalnym jelit czy wieloletnim problemem z niestrawnością. Innym przykładem może być problem powiększonej wątroby, która jest przyczyną powstawania bolesnych punktów spustowych.

Koncepcja terapii wisceralnej bazuje na zależnościach pomiędzy aparatem ruchu a narządami wewnętrznymi. To zintegrowana metoda leczenia manualnego, która zakłada, że szereg problemów ruchowych dotyczących mięśni, stawów czy powięzi jest skutkiem nieprawidłowości dotyczących stanu i funkcjonalności organów wewnętrznych. Terapia wisceralna jest wykorzystywana zarówno do leczenia, jak i diagnostyki rozmaitych chorób –  jej głównym celem jest przywrócenie optymalnego napięcia w obrębie jamy brzusznej, co w wielu przypadkach pozwala wyeliminować dolegliwości bólowe zlokalizowane w zupełnie innej części ciała.

Na czym polega terapia wisceralna?

Fizjoterapeuci w krakowskiej Pracowni Zdrowia wykorzystują rozmaite techniki manualne (np. głęboki masaż brzucha, uciski, punktowy masaż palpacyjny, przepychanie), które mają za zadanie oddziaływać na określone narządy wewnętrzne i w konsekwencji wywołać w tych organach takie efekty jak:

  • normalizacja napięcia,
  • odzyskanie właściwego położenia,
  • przywrócenie prawidłowej ruchomości,
  • poprawa krążenia oraz zniesienie zastojów krwi i chłonki,
  • stymulacja ich funkcji wydzielniczej np. pęcherzyka żółciowego.

Kluczową rolę w terapii wisceralnej odgrywa znajomość zależności pomiędzy narządami trzewnymi a narządem ruchu. W większości przypadków organy odznaczają się konkretnymi korelacjami np. przewlekłe zaparcia wywołują dysfunkcje w obrębie stawów biodrowych lub lędźwiowej części kręgosłupa. Dlatego też lokalizacja objawów, z jakimi przychodzi pacjent, musi być dokładnie zbadana przez fizjoterapeutę pod kątem potencjalnych zaburzeń trzewnych.

Terapia wisceralna – wskazania i przeciwwskazania

Lista problemów, które można wyleczyć przy pomocy terapii wisceralnej, jest bardzo długa. Fizjoterapia narządów wewnętrznych jest przede wszystkim polecana w przypadku dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego m.in. zatwardzenie, zgaga, częste odbijanie, dyskomfort w postaci przelewania się w żołądku, refluks, IBS, SIBO, wzdęcia, trudności z połykaniem czy nawracające nudności. Niemniej jednak terapia wisceralna sprawdzi się w mniej oczywistych niedogodnościach jak np. bolesne miesiączkowanie, problemy z prostatą, kolka nerkowa, nawracające zapalenie pęcherza czy ból podczas oddychania. Ponadto z terapii wisceralnej mogą skorzystać także osoby cierpiące z powodu bardziej popularnych schorzeń jak np. zespoły bólowe kręgosłupa, rwa kulszowa, drętwienie kończyn dolnych, nawracające migreny. Terapia wisceralna daje też dobre efekty u pacjentów z problemami pourazowymi, bliznami i zrostami pooperacyjnymi czy obrzękami.

U niektórych pacjentów terapia wisceralna jest jednak niemożliwa do zastosowania. Przeciwwskazaniami do przeprowadzenia zabiegu są: ciąża, choroby psychiczne, nowotwory, gruźlica i inne choroby zakaźne, wysoka gorączka, krwotoki i świeże rany oraz ostry stan zapalny narządów wewnętrznych, które są zlokalizowane w jamie brzusznej.

Jakie są efekty terapii wisceralnej?

  • Przywrócenie prawidłowego napięcia mięśniowego.
  • Zniesienie dolegliwości bólowych i zmian zapalnych.
  • Usprawnienie krążenia i przeciwdziałanie niedokrwieniu.
  • Odzyskanie fizjologicznego zakresu ruchu w obrębie stawów.
  • Przeciwdziałanie występującym ograniczeniom np. zrosty lub blizny.
  • Polepszenie procesów trawiennych i mechanizmów oczyszczania (np. wypróżniania).
  • Stymulacja przemiany materii m.in. poprawa transportu składników odżywczych, tlenu, płynów ustrojowych czy hormonów.
  • Zmiany emocjonalne np. poprawa nastroju.

Pracownia Zdrowia w Krakowie – terapia wisceralna narządów wewnętrznych

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że problemy z kręgosłupem lub przeciążone mięśnie są rezultatem zaburzeń dotyczących narządów wewnętrznych. Dlatego zapraszamy do Pracowni Zdrowia w Krakowie, gdzie nasi fizjoterapeuci dokonają fachowej diagnostyki i w razie potrzeby przeprowadzą leczenie przy użyciu m.in. terapii wisceralnej! Oferujemy też wiele innych metod leczenia manualnego, które mogą okazać się skutecznie w zwalczeniu występujących dolegliwości i przywróceniu optymalnego stanu zdrowia. Zachęcamy do rezerwacji terminów i zapraszamy na konsultacje, a w razie jakichkolwiek pytań – do kontaktu.

Bibliografia:

  1. Tamer S., Öz M., Ülger Ö. „The effect of visceral osteopathic manual therapy applications on pain, quality of life and function in patients with chronic nonspecific low back pain.” Journal of Back and Musculoskeletal Rehabilitation 30.3 (2017): 419-425.
  2. Andrijuk Ł.J., Labinskij P., Batkiewicz W. „Manualna terapia wisceralna – diagnostyka i postępowanie terapeutyczne.” Rehabilitacja 1 (2016): 43-47.
  3. Kazmi S.A.M., Siddqui I.A., Baig N. „The use of visceral mobilization therapy to relieve low back pain.” Pakistaj Journal of Rehabilitation 5.2 (2016): 57-60.
  4. Ferraz B.B., Martins M.R.I., Foss M.H.D.A. „Impact of manual visceral therapy to improve the quality of life of chronic abdominal pain patients.” Revista Dor 14 (2013): 124-128.