Small Intestinal Bacterial Overgrowth, czyli w skrócie SIBO, to choroba polegająca na nadmiernym rozroście flory bakteryjnej jelita cienkiego. Patologiczny przerost bakterii skutkuje zaburzeniem prawidłowej pracy przewodu pokarmowego, co w konsekwencji powoduje szereg niedogodności utrudniających codzienne funkcjonowanie. SIBO jest chorobą o niezwykle zróżnicowanym przebiegu oraz może być uwarunkowane przez różnorodne czynniki.
Nadmierna ilość bakterii w obrębie jelita cienkiego może stanowić następstwo różnorodnych problemów. Przeważnie SIBO wiąże się z wieloma chorobami jelit np. IBS (zespołem jelita drażliwego), celiakią czy chorobą Leśniowskiego-Crohna. Oprócz tego do przyczyn SIBO zalicza się niektóre schorzenia narządów wewnętrznych (m.in. marskość wątroby, zmiany zapalne trzustki), nieprawidłowości anatomiczne w obrębie jelit (np. wskutek przebytych zabiegów chirurgicznych jak cesarskie cięcie) czy upośledzenie odporności. Warto też nadmienić, że patologiczny rozrost flory bakteryjnej może być także spowodowany przez cukrzycę, zaburzenie prawidłowej motoryki przewodu pokarmowego oraz długotrwałą farmakoterapię (np. lekami opioidowymi lub inhibitorami pompy protonowej, które stosuje się w przypadku przewlekłej zgagi).
Problemy pojawiające się przy SIBO są wynikiem zaburzonego trawienia i wchłaniania w obrębie jelita cienkiego. Przesadny rozrost flory bakteryjnej jelit to przede wszystkim przyczyna przewlekłej biegunki, której stolec odznacza się sporą zawartością niestrawionego tłuszczu (tzw. biegunka tłuszczowa). Ponadto osobom z SIBO doskwiera:
W przypadku zaawansowanej postaci zespołu rozrostu bakteryjnego mogą się pojawić takie problemy jak obrzęki, niedobór witaminy A i jego skutki (np. zmiany skórne), spadek masy ciała, niedobór witaminy D i wapnia wraz z osłabieniem kondycji kości.
Wdrożenie terapii wisceralnej, fizjoterapii ukierunkowanej na narządy wewnętrzne, może stanowić bardzo dobre wsparcie dla odpowiednio przygotowanej diety (tzw. low FODMAP). Celem terapii wisceralnej u pacjentów z SIBO jest przede wszystkim normalizacja nadmiernego napięcia w obrębie jamy brzusznej. Fizjoterapia ma też za zadanie stymulować czynności motoryczne jelit i zadbać o poprawę funkcji trawiennych, co jest możliwe poprzez oddziaływanie na układ nerwowy. Ponadto terapia wisceralna wspiera ukrwienie narządów wewnętrznych oraz pomaga zmniejszyć poziom stresu.
Bibliografia: