Dyskopatią określa się wszelkie zmiany w budowie krążka międzykręgowego, co skutkuje różnorodnymi zaburzeniami stabilności jądra miażdżystego. Przeważnie początkiem dyskopatii jest stopniowa degeneracja pierścienia włóknistego, które z biegiem czasu postępuje i prowadzi do nasilenia występujących niedogodności. W najbardziej zaawansowanych postaciach dyskopatia może skutkować sporymi deficytami w zakresie codziennej funkcjonalności.
U wielu osób cierpiących z powodu dyskopatii problem stanowi następstwo wcześniejszych zmian zwyrodnieniowych. Starzenie się organizmu jest równoznaczne z pogorszeniem nawodnienia jądra miażdżystego, co ma niewątpliwie duże znaczenie w kontekście osłabienia jego stabilności. Jednak zmiany zwyrodnieniowe nie wiążą się wyłącznie z wiekiem – niski poziom aktywności fizycznej wraz z częstym przebywaniem w pozycji siedzącej potęgują ryzyko uszkodzenia krążka międzykręgowego. Dlatego też osoby stroniące od aktywnego trybu życia są bardziej narażone na różnorodne zmiany dyskopatyczne.
To jednak zaledwie część czynników ryzyka, które potęgują szansę rozwoju dyskopatii. Oprócz nich zmiany degeneracyjne dotyczące krążków międzykręgowych mogą być rezultatem:
Należy mieć świadomość, że dyskopatia nie jest problemem doraźnym. To schorzenie rozwijające się przeważnie latami, które zwykle jest efektem oddziaływania kilku czynników ryzyka. Początkowo problem dotyczy zewnętrznej części krążka międzykręgowego, aby z biegiem czasu objąć jego wnętrze. Proces powstawania dyskopatii obejmuje cztery fazy:
Dyskopatia to przede wszystkim silne dolegliwości bólowe, które są odczuwane w określonej pozycji ciała lub w trakcie wykonywania odpowiednich czynności. W przypadku zaawansowanej dyskopatii mogą występować dodatkowe niedogodności o podłożu neurologicznym np. zaburzenia czucia, mimowolne i bolesne skurcze mięśni, osłabienie siły mięśniowej czy też nieprzyjemne doznania w postaci mrowienia i drętwienia nóg.
Wypadnięcie dysku przeważnie kojarzy się z odcinkiem lędźwiowym, co jest w pełni uzasadnione. To właśnie w tej części kręgosłupa dyski międzykręgowe są najbardziej narażone na zmiany zwyrodnieniowe i przeciążenia np. uwarunkowane złą techniką treningową. Niemniej jednak dyskopatia może też dotyczyć wyższych fragmentów kręgosłupa. Dyskopatia szyjna charakteryzuje się takimi niedogodnościami jak np. zwiększona skłonność do wymiotów czy zawroty głowy. Z kolei dyskopatia piersiowa może powodować m.in. zaburzenia oddychania.
Bibliografia: