Problem określany mianem łokcia tenisisty lub golfisty to tak naprawdę schorzenie charakteryzujące się dwoma niedogodnościami:
Łokieć tenisisty i golfisty w zdecydowanej większości przypadków wiąże się z występowaniem obu tych nieprawidłowości – zwykle jedna z nich stanowi rezultat drugiej.
Rozwój łokcia tenisisty jest w głównej mierze rezultatem częstych i intensywnych prac manualnych. Nawracające mikrourazy, zła technika i brak ergonomii wykonywanych ruchów czy regularne przeciążenia narządu ruchu prowadzą do występowania stanu zapalnego i zmian zwyrodnieniowych mięśni. Czynniki te, jak można się domyślić, są przede wszystkim związane z takimi dyscyplinami sportowymi jak tenis ziemny i stołowy, golf, baseball, krykiet, squash czy badminton.
Niemniej jednak w grupie ryzyka znajdują się także osoby po 40. roku życia, które są aktywne zawodowo i pracują w głównej mierze rękoma np. murarze, glazurnicy, krawcy, rzeźbiarze, mechanicy samochodowi. Ponadto warto też wspomnieć, że łokieć tenisisty to także problem w mniej oczywistych grupach zawodowych np. pracowników biurowych, informatyków, muzyków. W takich przypadkach przyczyną rozwoju zmian zapalnych i przeciążeniowych jest w głównej mierze utrzymywanie nieprawidłowej pozycji nadgarstka, co w konsekwencji skutkuje nieustannym skurczem mięśni prostowników nadgarstka. Ponadto należy dodać, że uszkodzenie struktur naczyniowych i związane z nim niedokrwienie również mogą być powodem stanu zapalnego.
Fundamentalną dolegliwością w przypadku łokcia tenisisty jest ból odczuwany po zewnętrznej części stawu łokciowego i towarzysząca mu duża tkliwość. Ból niejednokrotnie promieniuje wzdłuż przedramienia i nadgarstka do ręki, co w konsekwencji prowadzi do osłabienia siły chwytu. Osoby z łokciem golfisty mają problemy z wykonywaniem czynności manualnych np. podniesienie szklanki czy utrzymanie torby z zakupami.